เปิดเผยก่อนจากลา

แอดมิน - แอสไปกินข้าวสิครับ
มอน - พี่เอ็ดการ์ไม่กินเหรอครับ
แอดมิน - แอสอยากเล่นกับพี่โชว์ใช่ไหมครับ
มอน - /ผงกหัว
มอน - อยากกินกับพี่เอ็ดการ์ด้วยครับ...
แอดมิน - ....
แอดมิน - เดี๋ยวพี่ไปตามพี่โชว์ให้มาเล่นด้วยไง
มอน - ...
มอน - /ผงกหัว
แอดมิน - (...มองตาปริบ ๆ มันแปลว่าอะไรฟร้าาา)
แอดมิน - เพราะงั้นแอสกินข้าวรอไปก่อนนะ
มอน - /ผงกหัว
แอดมิน - /ลูบหัวมอน
แอดมิน - พี่ไปไม่นานหรอก
แอดมิน - ไปกินข้าวได้แล้วนะครับ
มอน - /ผงกหัว
แอดมิน - /มองมอน
มอน - /วิ่งไปที่ดต๊ะก็ได้
แอดมิน - /เดินออกจากบ้านไป
แอดมิน - / เดินไปถึงบ้านอัน
แอดมิน – ก๊อก ๆ
อัน / เปิดประตู
อัน – อ้าวคุณทนาย มีอะไรเหรอครับ
แอดมิน - ....ขอผมเข้าไปหน่อยได้ไหมครับ
อัน – ขอโทษครับ เชิญเลยครับ
แอดมิน / มองหน้าอัน
อัน – ว่าแต่คุณทนายมีอะไรรึเปล่าครับ ส่วนเรื่องที่ช่วยผมออกจากคุก ขอบพระคุณมากนะครับ ไม่ทราบว่าผมจะได้เจอแอดมินเมื่อไหร่ล่ะครับ ผมมีเรื่องสงสัย....
แอดมิน / มองอย่างตัดสินใจ
แอดมิน – ฉันชื่อ เอ็ดการ์ เป็นแอดมิน แล้วก็เป็นพี่ชายของนายด้วย
อัน - .... / นิ่ง ช็อคไปนาน
แอดมิน / มองอัน
อัน – ถ้า...อย่างนั้นก็เชิญออกจากบ้านของผมไปได้เลย
แอดมิน – ไม่คิดจะถามอะไรหน่อยเหรอ
อัน – ผมไม่มีอะไรจะต้องถามหรือตอบคุณ เพราะผมไม่อยากรู้อะไรเกี่ยวกับคุณ
แอดมิน – ไม่อยากรู้เหรอว่า ...พี่น่
อัน – คุณไม่ใช่พี่ผม อย่ามาตีสนิทนะ
แอดมิน - .... ไม่อยากรู้เหรอว่า ทำไมพี่ถึงกลับมา / ไม่สน
อัน – ผมไม่อยากรู้ เพราะฉะนั้นเชิญคุณออกจากบ้านของผมไปได้แล้ว
แอดมิน – พี่....
อัน – ผมไม่กล้านับญาติกับคนเห็นแก่ตัวอย่างคุณหรอกครับ คุณมีชีวิตที่ร่ำรวยและดีกว่าอยู่แล้ว จะมาเกลือกกลั้วกับคนอย่างผมให้สกปรกทำไม
แอดมิน – พี่ไม่เคยคิดอย่างนั้น
อัน – อย่ามาพูดสวยหรูเลยครับ ผมไม่เชื่อคำพูดจอมปลอมของคุณหรอกครับ การที่คุณมาที่นี่เพราะต้องการผลประโยชน์อะไรบางอย่างใช่ไหมครับ
แอดมิน / นิ่งเงียบไปสักพัก
อัน – ผมพูดแทงใจดำหรือครับ
แอดมิน – เราจะพูดกันดี ๆ บ้างไม่ได้เหรอ
อัน – ผมก็พูดสุภาพกับคุณแล้วไงครับ ยังต้องการอะไรอีกงั้นเหรอครับ
แอดมิน - ....เฮ้อ พี่จะมาบอกว่า...อาเธอร์
อัน – คุณไม่มีสิทธิเรียกผมในชื่อนั้น
แอดมิน – ถ้านายอยากไปหาแอสที่บ้านก็ไปได้นะ เพราะนายคงไม่เห็นฉันหรอก
อัน – ผมไม่ได้หนีหน้าคุณ
แอดมิน – งั้นเหรอ ฉันรู้จักนายดีกว่าที่นายรู้จักตัวเองอีกนะ / มองอัน
อัน – คุณคงเข้าใจอะไรผิดไป ผมไม่ใช่เด็กไร้เดียงสาอย่างเมื่อก่อนอีกแล้ว
แอดมิน - ....งั้นเหรอ แต่สิ่งที่นายทำตอนนี้น่ะ เด็กยิ่งกว่าปากที่บอกว่าโตแล้วซะอีก
อัน – ออกจากบ้านผมไปได้แล้ว / ชี้นิ้วไปทางประตู
แอดมิน / มองอันเนิ่นนาน เหมือนจะเก็บใบหน้าไว้ในความทรงจำ ก่อนที่จะออกจากบ้านไป
แอดมิน / กลับถึงบ้านมอน
แอดมิน / เห็นมอนอยู่กับเด (มั่ว)
แอดมิน – เดี๋ยวพี่โชว์กับพี่อาเธอร์จะมาเล่นด้วยนะครับ / พูดเสร็จก็เดินเข้าห้องไปอย่างเหนื่อยล้า