หนุ่มเจ้าสำราญและหนุ่มร่างใหญ่

"ถึงผมจะไม่ค่อยชอบคุณ แต่คุณดีกว่าเขาล้านเท่า!" อยู่ๆ ชายหนุ่มร่างใหญ่ก็เปิดประตูโพล่งเข้ามาแล้วพูดขึ้นด้วยสีหน้าบึ้งตึง จนชายหนุ่มเจ้าของห้องต้องเลิกคิ้วด้วยความสงสัย

"โฮ่ ใครกันนะที่ทำให้พ่อบึ้กโมโหได้ถึงขนาดนี้" กาโรฟาโน่กล่่าวยิ้มๆ

"ผมไม่อยากจะเอ่ยชื่อครับ" เจียซินโต้กล่าวเสียงนิ่ง หากสีหน้าบ่งบอกถึงความรังเกียจสุดทน

"คนแบบนั้นมีดีอะไรกัน ทั้งเห็นแก่ตัว ชอบให้คนอื่นตามตื้อตามเอาใจ เป็นพวกขาดความอบอุ่นรึไงกัน อะไรๆ ก็เอาตัวเองสบายไว้ก่อน ไม่เคยคิดถึงหัวอกคนอื่นเลยซักนิด โลเล หลายใจ ไม่ยอมเลือกใครซักคน จนมีแต่คนเจ็บปวด เป็นผู้ชำนาญด้านการสร้างความเจ็บปวดรึไง คนแบบนั้นน่ะหายๆ ไปได้ซะก็ดี" ยิ่งพูดออร่าทะมึนก็แผ่ออกมาจากชายร่างใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ

"แหม ฟังแล้วเหมือนพ่อบึ้กรักคนที่ว่าเลยนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

"อยากกระดูกหักใช่ไหมครับ" ไม่พูดเปล่่า เจียซินโต้คว้าแขนอีกฝ่ายพร้อมส่งสายตาอาฆาต

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ล้อเล่นน่า" กาโรฟาโน่ยิ้มเหมือนเคย "แต่ก็พอรู้แล้วล่ะว่าพ่อบึ้กพูดถึงใคร ว่าแต่เพิ่งรู้แฮะว่าพ่อบึ้กเชียร์ฉันนะนี่"

"ผมไม่ได้เชียร์คุณ คุณก็นิสัยแย่พอๆ กับเขา ทั้งเจ้าเล่ห์ เห็นคนอื่นเป็นเพียงแค่หมากที่เอาไว้ใช้ให้ตัวเองสมปรารถนา"

"อะไร๊ ไม่ใช่ซะหน่อย ฉันออกจะ"

"แต่อย่างน้อย ผมก็มั่นใจได้ว่าคุณรักท่านแอสเพียงคนเดียว" เจียซินโต้พูดแทรกขณะมองไปยังอีกฝ่าย กาโรฟาโน่ก็มองตอบเช่นกัน

"แหม ปฏิเสธไม่ได้ซะแล้วสิ" ชายหนุ่มเจ้าสำราญยิ้มให้ แต่กลับไม่ใช่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่เจ้าตัวยิ้มบ่อยๆ จนเป็นเอกลักษณ์ หากเป็นยิ้มละไมที่น้อยคนนักจะได้เห็น

"แต่ท่านแอสต้องคู่ควรกับคนที่ดีกว่านี้ เพราะฉะนั้นผมไม่มีทางเชียร์คุณแน่ครับ" เจียซินโต้กล่าว

"ว้า แย่จัง แต่ไม่เป็นไร" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์กลับมาผุดบนหน้าของกาโรฟาโน่อีกครั้ง

"สำหรับคุณ ผมจะเชียร์คุณหรือไม่ คุณก็มั่นใจอยู่แล้วนี่ครับ" ชายร่างใหญ่มองบุรษตรงหน้าด้วยสีหน้านิ่ง

กาโรฟาโน่ยิ้มแทนคำตอบ


*********************************************

ตัดจบ คิดตอนจบมะออก 555