ซานต้าสุดหล่อมาแล้วคร๊าบ

อ่ะแฮ่ม
ถึงจะเกินมา ชม. นึง ก็ยังถือว่าเป็นคืนคริสมาสต์อยู่นะ (ดริฟฟ)

ก่อนอื่นผมคงต้องเล่าย้อนความเดิมตอนที่ได้รู้ว่าเป็นซานต้าของใครก่อน...



งานเข้าแล้วไง

อยู่ในเหตุการณ์ก็ไม่ได้อยู่ด้วย

สกิลเย็บผ้าเย็บผ่อนก็ไม่มีสักติ๊ด

แต่ก็เสร็จจนได้!!!

ถึงเวลาซานต้าโชว์ ออกปฏิบัติการให้ของขวัญแล้วจ้า!




เอ๋? ใครถามว่า "นุ่งสั้นๆ อย่างนี้ไม่หนาวเหรอ" รึเปล่า?

ไม่หนาวร๊อก เพราะชุดนี้ "เผา" เข้าใจใช่ม๊า

เอาเป็นว่าออกเดินทางไปมอบของขวัญได้!!!

.....

แล้วกระผมก็ไปถึง บ้านของยัยเด็กวัว โคโดโมะ นั่นเอง

เมื่อไปถึงข้างเตียงนอน (อย่าถามว่าทำไง คนจีนทำได้ทุกอย่าง)

ก็ได้พบว่า....



กร๊ากกกกก!!!!!
เด็กนี่มีเข็มเสียบจมูกอยู่สี่วันแล้วเหรอเนี่ยยยยยยย

แม้จะหัวเราะเสียงดังอย่างสะใจเล็กๆ
แต่เด็กโคโดโมะ ก็ไม่มีวี่แววว่าจะตื่น

(ป.ล. จริงๆ เราวาดภาพเด็กโคหลับไว้ด้วย แต่ว่ามัน.... เอิ่ม
ปล่อยให้มันอยู่ในจินตนาการต่อไปเถอะนะ 55555)

"ช่วยไม่ได้นะ จะเอาออกให้เป็นของขวัญแถมก็แล้วกัน"

ดีจังนะเด็กวัว หน้าใสเหมือนเดิมแล้ว กรั่กๆ

เอาล่ะ! นี่คือของขวัญของเธอจ้า



ถึงมันจะไม่เหมือน ถึงมันจะไม่สวยเท่า

แต่เธอก็จะได้เรียนรู้ที่จะรักของที่เป็นของเธอจริงๆ แล้วล่ะ

....

แล้วซานตาคลอสก็จากไป

....

Merry X'Mas คร๊าบ ชาวเนเวอร์แลนด์ทุกคน ^^

ผมมันวณิพก เอ้ย! พยาบาลจนๆ (เพราะท่านเจ้าคุณไม่ยอมสร้าง ร.พ. ให้)
ไม่มีของขวัญหรูๆ จะมอบให้หรอก

มีแต่ใจดวงนี้ทั้งดวงคร๊าบบบบบ

ผมรู้ว่าแม้จะกวาดใจใส่ถุงไปก็คงเอาไปไม่หมด

ดังนั้นผมมีหนึ่งบทเพลงบรรเลงด้วยลูทสุดรักจะมอบให้ทุกคนครับ




แต๊งแต๊ว แตร่ว แตร๊วๆๆๆๆ

/ โชว์มันดีดไม่เป็นครับ